در انتخاب ویلچر به چه نکاتی باید توجه کرد؟

ویلچر که به ابزاری مهم در زندگی روزمره بسیاری از سالمندان با محدودیت حرکت تبدیل شده است، نه تنها امکان تحرک را فراهم می کند، بلکه امکان جابجایی و نگهداری از سالمندان را برای اعضای خانواده آسان می کند.بسیاری از مردم معمولاً هنگام انتخاب ویلچر با قیمت مشکل دارند.در واقع، چیزهای زیادی برای یادگیری در مورد انتخاب ویلچر وجود دارد و انتخاب ویلچر اشتباه می تواند به بدن شما آسیب برساند.

تمرکز ویلچر روی راحتی، کاربردی بودن، ایمنی، انتخاب می تواند بر روی شش جنبه زیر تمرکز کند.
عرض صندلی: بعد از نشستن روی ویلچر باید فاصله مشخصی بین ران ها و تکیه گاه ها وجود داشته باشد، 2.5-4 سانتی متر مناسب است.اگر خیلی پهن باشد، هنگام کار با ویلچر بیش از حد کشیده می شود، به راحتی خسته می شود و حفظ تعادل بدن آسان نیست.علاوه بر این، هنگام استراحت روی ویلچر، دست‌ها نمی‌توانند به راحتی روی تکیه‌گاه‌ها قرار گیرند.اگر فاصله خیلی باریک باشد، پوشیدن پوست روی باسن و بیرونی ران سالمندان آسان است و سوار و پیاده شدن از ویلچر راحت نیست.
طول نشیمنگاه: بعد از نشستن بهترین فاصله بین قسمت جلویی کوسن تا زانو 6.5 سانتی متر و عرض حدود 4 انگشت است.نشیمنگاه بیش از حد طولانی، حفره زانو را بالا می‌برد، رگ‌های خونی و بافت عصبی را فشرده می‌کند و پوست را فرسوده می‌کند.اما اگر نشیمنگاه خیلی کوتاه باشد، فشار روی باسن را افزایش می دهد و باعث درد، آسیب بافت نرم و زخم فشاری می شود.
ارتفاع پشتی: به طور معمول لبه بالایی پشتی باید حدود 10 سانتی متر زیر بغل باشد.هرچه تکیه گاه پایین تر باشد، دامنه حرکتی قسمت بالایی بدن و بازوها بیشتر باشد، فعالیت راحت تر است.اما اگر خیلی پایین باشد، سطح تکیه گاه کوچکتر می شود و بر پایداری بالاتنه تأثیر می گذارد.بنابراین، افراد مسن با اختلالات تعادل خوب و فعالیت سبک می توانند صندلی چرخدار با پشتی کم را انتخاب کنند.برعکس، آنها می توانند یک صندلی چرخدار با پشتی بلند انتخاب کنند.
ارتفاع تکیه گاه: افت طبیعی بازوها، قرار دادن ساعد روی تکیه گاه، خم شدن مفصل آرنج حدود 90 درجه طبیعی است.هنگامی که تکیه گاه خیلی بلند است، شانه ها به راحتی خسته می شوند، به راحتی باعث ساییدگی پوست روی بازوها در طول فعالیت می شود.اگر تکیه گاه خیلی پایین باشد، نه تنها در استراحت احساس ناراحتی کنید، بلکه در طولانی مدت ممکن است منجر به تغییر شکل ستون فقرات، فشار قفسه سینه و در نتیجه مشکلات تنفسی شود.
ارتفاع صندلی و پدال: زمانی که هر دو اندام تحتانی سالمندان روی پدال قرار می گیرند، وضعیت زانو باید حدود 4 سانتی متر بالاتر از لبه جلویی صندلی باشد.اگر صندلی خیلی بالا باشد یا زیرپایی خیلی پایین باشد، هر دو اندام تحتانی آویزان خواهند شد و بدن قادر به حفظ تعادل نخواهد بود.برعکس، لگن تمام گرانش را تحمل می کند و باعث آسیب بافت نرم و فشار در هنگام کار با ویلچر می شود.
انواع ویلچر: صندلی چرخدار دستی اوقات فراغت، برای سالمندان با نقص جسمی کمتر.ویلچرهای قابل حمل، برای سالمندان با تحرک محدود برای سفرهای کوتاه کشوری یا بازدید از مکان‌های عمومی؛ویلچرهای خوابیده رایگان، برای سالمندان مبتلا به بیماری های جدی و اتکای طولانی مدت به ویلچر؛صندلی‌های چرخدار پشتی قابل تنظیم، برای سالمندان مبتلا به پاراپلژی بالا یا کسانی که نیاز به نشستن طولانی‌تر روی ویلچر دارند.
افراد مسن روی ویلچر باید از کمربند ایمنی استفاده کنند.
به عنوان یک کمک مراقبتی متداول برای سالمندان، ویلچر باید مطابق با مشخصات عملیاتی استفاده شود.پس از خرید ویلچر، باید دفترچه راهنمای محصول را به دقت مطالعه کنید.قبل از استفاده از ویلچر، باید بررسی کنید که پیچ ها شل هستند یا خیر، و اگر شل هستند، باید به موقع سفت شوند.در استفاده معمولی، باید هر سه ماه یکبار بررسی کنید تا مطمئن شوید که همه قطعات خوب هستند، مهره های مختلف روی ویلچر را بررسی کنید، و اگر سایش پیدا کردید، باید به موقع آنها را تنظیم و تعویض کنید.علاوه بر این، به طور منظم استفاده از لاستیک، تعمیر و نگهداری به موقع قطعات چرخان و پر کردن منظم مقدار کمی روان کننده را بررسی کنید.